سرم خون بندناف انسانی

ویژگی و مزیت محصول:

در صورت کشت سلولهای  مختلف در مجاورت سرم حیوانی FCS یا FBS مشکلاتی در خصوص  پیوند به بیماران وجود دارد. اول اینکه وجود پروتئینهای بافت حیوانی به عنوان آنتی ژنهای گونه دیگر (زنوژنیک) توسط سیستم ایمنی فرد دریافت کننده پیوند شناسایی شده و موجب واکنشهای التهابی ایمونولوژیک و در نهایت رد پیوند می گردد.

عیب دیگر در استفاده از سرم حیوانی، ایمن نبودن آن از لحاظ سرایت بیماریهای قابل انتقال از طریق حیوانات است؛ به گونه ای که با وجود شرایط استریل بالا همچنان خطر انتقال آلودگیهای باکتریایی و ویروسی و به ویژه پریونها برطرف نشده است که در مورد اخیر احتمال سرایت بیماری Creutzfeldt-Jacob  (انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاوی) گیرنده پیوند را تهدید می نماید.

حفظ مقداری سرم حیوانی  (حدود 7 تا 30 میلی گرم) درون سیتوپلاسم سلولهای بنیادی مزانشیمی در طی کشت آنها مشکلات فوق را بحرانی تر نموده و نیاز به یک جایگزین مناسب را ضروری تر می سازد. مطالعات  انجام شده در زمینه مقایسه اثرات سرم خون بند ناف انسانی با سرم جنینی گاو  نشان می دهد که استفاده از سرم خون بند ناف انسانی با غلظت 2 درصد از لحاظ میزان تکثیر سلولی و میزان زنده مانی سلول های بنیادی مزانشیمی معادل سرم جنین گاوی با غلظت 10 درصد بود.

این نتایج نشان داد که استفاده از سرم خون بند ناف می تواند نقش موثری در کاهش هزینه های پروژه های تحقیقاتی داشته باشد.
تولید وزیکول های خارج سلولی یا اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی مزانشیمی نیازمند محیط های فاقد سرم های حیوانی هستند و به این منظور کشت این سلول ها به تدریج با کاهش میزان غلظت سرم جهت سازگار شدن کشت سلولی و تولید اگزوزوم های خالص انجام میپذیرد، از اینرو امکان کشت سلول ها با درصدهای پائین تر سرم زمان رسیدن به سازگاری سلولی و هزینه ها را کاهش می دهد.